خود درمانی / هر چیزی جای خودش

++ چند وقت قبل گزارشی از تعداد انبوه پرونده های دادگاه ها و معضلات مربوطه پخش شد و . و مصداقی از پرونده ای که ۳ سال طول کشیده بود و ریشه آن بنا بر گزارش ، فقط مبلغ ۲۰هزار تومن بود که بخاطر گرفتن اون ،مدیر مدرسه ا ی بچه ها رو به اون مدرسه راه نمی داد.!

++ اخیرا هم انتقاد از سیستم آموزشی دوباره سر زبانها افتاده و اینکه شر و ور هایی با رقاصی  و کارهایی که با فرهنگ مون که هیچ، با آینده بچه ها  هم هیچ سنخیتی نداره تو محیطهای فرهنگی به بچه های از همه جا بیخبر تحمیل میشه.

++ گاهی معطل دیگران موندن، هم اتلاف وقت و فرصت و سرمایه است و هم باعث درگیر شدن دیگران و باز ماندن دیگران از کارهای مهمترشون میشه.

 پ ن:

بنظر میرسه بهترین کار، اقدام  اهالی   همان خوشه های پایین ،  و "خود درمانی" اونها باشه. نه ارجاع این مدل امور به اهالی خوشه های بالایی و  یا حتا خوشه های کناری. مثلا در مورد پول زور گرفتن از بچه ها، اهالی همون محل و منطقه، یه کتک سیر در حد تنبیه،  وقاحت اون مسئول رو تعدیل میکرد. بجای چند سال دویدن بین اتاقهای دادگاهها. یا در مورد این شر و ور ها و رقاصی تو مدارس و کیفیت پایین آموزش، بجای موج سواریهای ت بازها و انتظار اصلاح عملکرد ،خودمون آستین بالا بزنیم و خدمت متولیان مدارس بچه هامون برسیم! این جماعت حقوق های سر برجشون در ازای چه کارهاییه؟

نمیگم ما "میرزا رضا کرمانی" بشیم و یا جای قوه قضاییه رو بگیریم. حرف اینه که حداقل منفعل نباشیم.

پست مرتبط: " بعضیا تنبیه لازمن"

http://dar300metri.blogsky.com/1395/02/29/post-141/