دختر دوستم کلاس اولیه. ازدوستم می پرسه شما وقتی ادارتون تعطیل میشه مث مدرسه ما، زنگ تعطیلی میزنن! از سوالش خندمون گرفت.تو ذهنم تصور دوستم و همکارانش موقع زدن زنگ تعطیلی و جیغ دادشون موقه خروج از محل کارشون خنده دار بود.
با خودم فک کردم چرا اینجور بود. این حجم نفرت از مدرسه و حس رهایی موقع تعطیلی. جوری که دربان مدرسه مجبور بشه هر دو لنگه در حیاط و باز کنه تا فشار خروج تعدیل بشه. چرا یادمون ندادن که میشه از همه لحظات زندگی لذت برد؟ چرا یادمون میره بدیهیات زندگیمون (درس، کار، همنشینی ها و.) هم میتونه لذت بخش باشه.
پ ن:
تصویر بالا میگه: میشه کارهایی کرد که اون لذت و هیجان خروج از مدرسه ، تحت الشعاع قرار بگیره و حتا به حاشیه رونده بشه. وقتی یه بازی فوتبال ساده میتونه اینکارو بکنه، ماها با اینهمه ادعای مدیریت و سوادمون نتونیم؟!
درباره این سایت